Wenen en China, in 1912

Het is een verhaal over de relatie en de liefde tussen een Weense gravin Lisa en een Chinese diplomaat prins Sou-Chong. Het verschil in cultuur is groot, maar toch besluit zij haar liefde te tonen voor de Chinese Prins en trouwt met hem. Zij vertrekt met haar echtgenoot, die benoemd werd tot minister-president, naar China. Daar voelt zij aan hoe zij als vrouw volkomen aan haar man is overgeleverd. Vooral oom Tschang laat haar voelen dat zij als westerse vrouw niet geaccepteerd wordt. Wanneer zij te weten komt dat, volgens een oude traditie, haar man zelfs met 4 prinsessen dient te trouwen, is voor haar de maat vol. Sou-Chong probeert haar te overtuigen dat dit slechts een formaliteit is en dat zij altijd de belangrijkste in zijn leven zal zijn, besluit Lisa te vluchten naar Wenen.

Zij wordt daarbij geholpen door haar jeugdvriend, Graaf Gustl von Pottenstein uit Wenen, die naar China is gereisd vanwege zijn aanstelling op de ambassade en haar een bezoek brengt Ook Sou-Chong's zuster Mi die romantische gevoelens koestert voor Gustl en erg geteld is op haar schoonzuster helpt haar. Gustl had Lisa in Wenen om haar hand gevraagd maar Lisa heeft hem toen afgewezen.

Op het laatste moment verspert de prins hen de weg. Maar ondanks zijn grote liefde voor Lisa, laten Sou-Chong en Mi, de Europeanen tenslotte toch vertrekken. De Prins blijft diepbedroefd achter. Zijn zus Mi is ontroostbaar maar hij vindt dat zij flink moet zijn. In China draagt men zijn lot en zegt hij. "Ons lot blijft …glimlachen, immer nur lächeln".